Πέντε χιλιόμετρα βόρεια της πόλης βρίσκεται ο Βροντάδος ο οποίος είναι σχεδόν είναι ενωμένος με την πρωτεύουσα του νησιού, είναι μία παραλιακή και γραφική κωμόπολη με νησιώτικη αρχιτεκτονική και ανεμόμυλους δίπλα στη θάλασσα, που είναι κτισμένη μέσα σε ελαιώνες, ανθόκηπους, αμυγδαλιές και διάφορα άλλα οπωροφόρα δέντρα, εκτείνεται βόρεια των Λειβαδίων (βόρειο προάστιο του Δήμου Χίου) και ανατολικά του όρους "Αίποs". Έχει 4.500-5000 κατοίκους οι οποίοι, στην πλειοψηφία τους, είναι άριστοι ναυτικοί, έμποροι και επιστήμονες.
Τα σπίτια των Βρονταδούσιων, με τους ωραίους κήπους, τα περιβόλια και τα γραφικά λιμανάκια γεμάτα από πολύχρωμα πλεούμενα, δίνουν την αίσθηση μιας πολιτισμένης γωνιάς, την οποία δημιούργησαν με φροντίδα και αγάπη. Στην επανάσταση του 1821 πρόσφεραν πάμπολλες υπηρεσίες στον Ελληνικό στόλο. Σήμερα ακόμη οι Βρονταδούσιοι εφοπλιστές κατέχουν πολλά εμπορικά πλοία, τιμώντας το Χιακό και τον Ελληνικό γενικά ναυτικό στο οποίο υπηρετούν εκατοντάδες ναυτικοί από τον Βροντάδο και τις γύρω περιοχές. Σύμφωνα με την παράδοση, ο Χριστόφορος Κολόμβοs επισκέφθηκε τον Βρονταδο για να μελετήσει ναυτικούs χάρτες και ν' αντλήσει πληροφορίες από έμπειρους Βρονταδούσους ναυτικούς που θα τον βοηθούσαν στο μεγάλο ταξίδι της ανακάλυψης της Αμερικής.
Ο Βροντάδος έχει πολλούς ναούς, από τους οποίους διακρίνονται ο Καθεδρικός Ναός του Αγίου Γεωργίου, ο Nαός τηs Παναγίας Ερειθιανής με την περίτεχνη βοτσαλωτή αυλή του και ο Ναός του Αγίου Μάρκου. Οι δύο τελευταίες εκκλησίες (η Παναγιά η Ερειθιανή και ο Άγιος Μάρκος) είναι γνωστές και από το "Ρουκετοπόλεμο", ένα έθιμο σύμφωνα με το οποίο κάθε χρόνο το βράδυ της Ανάστασης προσφέρει ένα φανταστικό θέαμα και κάνει το γύρο του κόσμου μέσω των τηλεοπτικών καναλιών την ημέρα του Ορθόδοξου Πάσχα. Στην περιοχή του Βροντάδου βρίσκεται επίσης και το μοναστήρι της Παναγιάς της Μυρτιδιώτισσας, όπως επίσης και η εκκλησία του Αγίου Στεφάνου πάνω σε ένα καταπράσινο ύψωμα.
Στον Βροντάδο έχει την έδρα του ο Δήμος Ομηρούπολης. Το Δημαρχείο είναι πραγματικό αρχιτεκτονικό αριστούργημα και αποτελούν δείγμα του αρχιτεκτονικού εκλεκτικισμού. ο Φιλοπρόοδος Όμιλος Βροντάδου (ΦΟΒ) και η Προοδευτική Εκπολιτιστική Κοινωνική Ένωση Βροντάδου (ΠΕΚΕΒ) αποτελούν πνευματικά κέντρα με πολυδύναμη διάσταση και προσφορά. Και τα δύο διαθέτουν Μουσεία και συλλογές με έργα των Βρονταδούσων λαϊκών ζωγράφων Γλύκα και Κυλαδίτη. Στο ΦΟΒ ανήκει το Φαφαλείο Στάδιο και στην ΠΕΚΕΒ το ανοικτό κολυμβητήριο του Όρμου Λω με την ομώνυμη οργανωμένη πλαζ. Ο Όρμοs Λω, για τα γαλάζια πεντακάθαρα νερά του έχει πάρει την Ευρωπαϊκή διάκριση της γαλάζιας σημαίας.
Το μνημείο του Αφανούς Ναύτη αποτελεί ένα από τα ωραιότερα αξιοθέατα και βρίσκεται στην Κεντρική πλατεία πολιτιστική γωνιά το Μουσείο του Φιλοπρόοδου Ομίλου, με πλούσιο λαογραφικό υλικό, συλλογή από παλιά βιβλία αλλά και αντικείμενα της φυσικής ιστορίας.
ΤΟ ΜΕΡΣΙΝΙΔΙ
Βορειότερα του Μνημείου του Ψυχάρη υπάρχει η Μονή της Παναγίας της Μυρτιδιώτισσας. Γιορτάζει στις 24 Σεπτεμβρίου και ιδρύθηκε στις αρχές του αιώνα από τον Αρχιμανδρίτη Χριστόφορο Σερέμελη. Η Μονή είναι χτισμένη σε ωραιότατη τοποθεσία πάνω από τη θάλασσα στους πρόποδες του Αίπους. Από τις ταράτσες του Μοναστηριού μπορεί κανείς να θαυμάσει τη μαγευτική θέα της Χώρας και του νησιού των Οινουσσών.
ΜΝΗΜΕΙΟ ΨΥΧΑΡΗ
Λίγο πιο έξω από τον Βροντάδο, πάνω στην πλαγιά που γέρνει προς τη θάλασσα, κάποτε πνιγμένη στα δεντρολίβανα και τα κυπαρίσσια, κοιμάται ο Γιάννης Ψυχάρης. Πάνω στο ολόλευκο μνήμα του είναι χαραγμένα τα λόγια που ο ίδιος σύνθεσε. Είναι μια παράκληση προς τις Χιώτισσες μανάδες, τις αδελφές και τις θυγατέρες, να τον μοιρολογήσουνε με τα μοιρολόγια των μαστιχωριών και πούνε πως, αφού περιπλανήθηκε στην οικουμένη, τώρα κοιμάται εδώ.
"Στου ήλιου μας το φως στην καλοσύνη της πατρίδας"
Είναι μια χάρη που ο Χιώτης γλωσσολόγος και λογοτέχνης αξιώθηκε, μυριάδες άλλοι Χιώτες δεν είχαν τέτοια ευλογημένη τύχη. Χάθηκαν στην ξενιτιά ή τους πήραν τα κύματα της Οικουμένης. Γι` αυτούς στήθηκε στην ακρογιαλιά του Βροντάδου, απέναντι στο Δημαρχείο, το συγκλονιστικό άγαλμα του Απάρτη ο "Αφανής Ναύτης" κοντά στη Μούτσαινα (Παναγία των Μούτσων) και τον Άγιο Νικόλα (προστάτη των ναυτικών).
ΤΟ ΑΙΠΟΣ
Δυτικά του Βροντάδου υψώνεται το άδεντρο οροπέδιο "Αίπος" (400-450 μ.). Ο δρόμος ανεβαίνει πάντα με στροφές. Στο έβδομο χιλιόμετρο (πρώτη στροφή) απαντά η γραφική μονόκλιτη εκκλησία του Αγίου Μακαρίου, της οικογένειας Νοταρά. Στην όγδοη Στροφή υπάρχει το Μνημείο των γενναίων μαχητών του Ελληνικού Ναυτικού που έπεσαν ηρωικά το 1912 στις μάχες του Αίπους όπου είχαν καταφύγει, μετά την απελευθέρωση της πόλης της Χίου, 2.200 Τούρκοι με αρχηγό το Ζιχνύ Μπέη.
Από την κορυφή του Αίπους η θέα είναι πανοραμική τόσο τη μέρα όσο και τη νύχτα. Ο Βροντάδος, τα Λειβάδια, η Χώρα, το Στενό της Χίου με τα απέναντι βουνά της Ερυθραίας είναι πάντα σε πρώτο πλάνο για τον επισκέπτη.
Τέλος, στοιχεία ανθρώπινης εγκατάστασης, από τα ύστερα κλασσικά μέχρι τα Ρωμαϊκά χρόνια, υπάρχουν πάνω στο Αίπος. Στις θέσεις Ρημόκαστρο, Εβριακή, Μακριά Σκάλα, Γύρισμα του Καμπούρη βρέθηκαν λείψανα από αρχαίες κατασκευές κατά τη διάρκεια των ανασκαφών του Πανεπιστημίου Αθηνών και της Γερμανικής Αρχαιολογικής Σχολής το καλοκαίρι του 1981.
Η ΚΛΕΙΔΟΥ
Η περιοχή της Κλειδούς με τα άφθονα νερά της και την πλούσια χλωρίδα και πανίδα της, επικοινωνεί με τη χαράδρα του "Φαγάνου". Από την Κλειδού ξεκινά ορειβατικό μονοπάτι, παράλληλα προς το χείμαρρο Αρμένη, το οποίο, αφού περνάει το στενό φαράγγι του "Φαγάνου", καταλήγει στο οροπέδιο του Αίπους κοντά στο ομώνυμο τουριστικό χωριό όπου λειτουργεί Αιολικό πάρκο. Στη γύρω περιοχή λειτουργούν διάσπαρτες οι ποιμενικές εγκαταστάσεις των Βρονταδούσων κτηνοτρόφων. Γνωστό σε όλη τη Χίο είναι το πανηγύρι που γίνεται στα μέσα περίπου Μαΐου στο γραφικό εξωκλήσι του Αγίου Γεωργίου του Φλωριανού, στο κέντρο του οροπεδίου του Αίπους. Στο πανηγύρι που διαρκεί μέχρι αργά το βράδυ, μοιράζονται γάλα, μυζήθρα και τσοπανήσιο τυρί. Νοτιοδυτικά του Βροντάδου βρίσκεται το δάσος Ρεστών-Τρυπατέ Αγίου Στεφάνου- Κλειδούς.
Δρόμος αριστερά του Χριστού Λειβαδίων οδηγεί στην πευκόφυτη και δροσερή τοποθεσία Άγιος Γεώργιος Ρεστά. Εδώ μόνασε ο Αθανάσιος ο Πάριος, ιδρυτής της μεγάλης σχολής της Χίου. Θάφτηκε στο μέρος που σήμερα υπάρχει το μνήμα του Νικηφόρου του Χίου. Στην ΒΔ εξωτερική γωνία του ναού του Αγίου Γεωργίου, υπάρχει ο τάφος του γυμνασιάρχη και ιστορικού Γεωργίου Ζολώτα.
Η "ΔΑΣΚΑΛΟΠΕΤΡΑ"
Λίγα χιλιόμετρα από το λιμάνι βρίσκεται η πασίγνωστη Δασκαλόπετρα. Η "Δασκαλόπετρα" ονομάζεται αλλιώς "Δασκαλειό" και "Πέτρα του Ομήρου". Λέγεται έτσι γιατί σύμφωνα με την παράδοση είναι ο τόπος όπου ο γνωστός ποιητής ο Όμηρος δίδασκε τα αθάνατα έπη του την Ηλιάδα και την Οδύσσεια.
Οι αρχαιολόγοι εκτιμούν πολύ το ότι ο πεπλατυσμένος βράχος με τον αυτόλιθο μικρό ναό της θεάς Κυβέλης στο μέσον, σε συνδυασμό με τα νερά της γειτονικής πηγής, πρέπει να ήταν αφιέρωμα της Πολιτείας ή κάποιου ιδιώτη στη θεά και να αποτελούσε ιερό τέμενος που εξυπηρετούσε τη λατρεία της. Στην ίδια περιοχή ήκμασε, μάλλον, και η Σχολή Ομηρίδων Ραψωδών. Η Δασκαλόπετρα έχει μία πανέμορφη θέα προς τη θάλασσα όπου μπορεί κανείς να απολαύσει ένα υπέροχο μπάνιο.