Μουσείο Κοραή

τοποθεσία

Ο Αδαμάντιος Κοραής γεννήθηκε στη Σμύρνη το έτος 1748. Ήταν ο γιος του Χιώτη εμπόρου Ιωάννη Κοραή και της συζύγου του Θωμαϊδας Ρίσιου. Μετά την απόκτηση μίας στοιχειώδους εκπαίδευσης στη μητέρα πατρίδα του, εστάλη το 1771 στο 'Aμστερνταμ προκειμένου να αρχίσει μια σταδιοδρομία στις επιχειρήσεις. Εκεί ο νεαρός Αδαμάντιος είχε την ευκαιρία μαζί με τις μεγαλεμπορικές  δραστηριότητές του να κάνει μαθήματα ξένων γλωσσών, να μελετήσει επιστημονικά και φιλοσοφικά βιβλία και να συμμετάσχει στα κινήματα της εποχής του. Στην Ολλανδία παρέμεινε μέχρι 1778, κατόπιν επέστρεψε στη Σμύρνη και το 1782 στράφηκε στην μελέτη της Ιατρικής. Πήγε στο Μονπελιέ της Γαλλίας όπου έκανε λαμπρές έρευνες. Το 1788 αποφάσισε να συνεχίσει την επιστημονική του πορεία στο Παρίσι. Εγκαταστάθηκε εκεί και ασχολήθηκε κυρίως με την έρευνα και την έκδοση βιβλίων.
Το έργο του Κοραή είναι μεγάλο και μπορεί να διαιρεθεί τρεις τομείς:
-α) τον ιατρικό τομέα, ο οποίος περιλαμβάνει τις αρχικές του μελέτες και μεταφράσεις διάφορων ιατρικών εγγράφων
-β) τον φιλοσοφικό που περιλαμβάνει τις δημοσιεύσεις των εργασιών που έγραψε για τους αρχαίους Έλληνες μαζί με την κριτική και τους επαίνους που δέχθηκε
-γ) τον εθνικό, όπου βρίσκονται πολλά μικρά τεύχη με τις δημιουργίες του που στόχευσαν να ανοίξουν τα μάτια των υποδουλωμένων Ελλήνων ή των ξένων όσον αφορούσε τα ελληνικά ζητήματα. Η αποστολή του προκάλεσε μεγάλη αντίδραση όχι μόνο στην ελληνική κοινωνία αλλά σε όλη την Ευρώπη και τις Ηνωμένες Πολιτείες. Με το λογοτεχνικό έργο του ενισχύθηκε οικονομικά, τεχνικά, και ηθικά από τους αδελφούς Ζοσημάδες , από τους Χιώτες και από άλλους εμπόρους, δικηγόρους, και φίλους.
Η εθνική συμβολή του είναι ιστορικά η σημαντικότερη. Δεν υπήρξε ούτε ένα ελληνικό πρόβλημα για το οποίο να μην ενδιαφέρθηκε και πρόσφερε πάντα τη διαφωτισμένη άποψή του. Με αγάπη για την ελευθερία και τη δημοκρατία μελέτησε τα πολιτικά ρεύματα των χρόνων του και δεν δίστασε να αποφανθεί αρνητικά για κάθε τάση που ήταν δεσποτική, αυταρχική και ξεπερασμένη.
Έδειξε μεγάλο ενδιαφέρον στα σχολεία τα οποία υποστήριξε με κάθε δυνατό τρόπο και έκανε πολλές προτάσεις καθοδηγώντας τις προσπάθειές τους. Παρά την περιορισμένη οικονομική του κατάσταση, ο Κοραής είχε συλλέξει πολλά βιβλία, δημιουργώντας έτσι μια εντυπωσιακή βιβλιοθήκη στο Παρίσι. Η επιθυμία του ήταν, να μεταφερθεί αυτή η βιβλιοθήκη μαζί με τα χειρόγραφά του -συνολικά 3.500 τόνοι- στη Χίο μετά από το θάνατό του.
Η επιθυμία του εκπληρώθηκε μετά από πολλές καθυστερήσεις. Μπόρεσε να δει ένα μέρος της αγαπημένης του πατρίδας να ελευθερώνεται το 1833 αλλά δυστυχώς δεν πρόλαβε να δει ελεύθερη την λατρεμένη του Χίο. Τέλος ήτανε ο σημαντικότερος ευεργέτης της βιβλιοθήκης του Αργέντη.

Αίθουσα A

Στο διάδρομο υπάρχουν κυρίως εικόνες που αντιπροσωπεύουν τα ιστορικά γεγονότα. Μερικές από τις σημαντικότερες είναι τέσσερις χαράξεις χαλκού που δημιουργήθηκαν από έναν Γάλλο, τον Ρ. Paton, ο οποίος αντιπροσωπεύει την πάλη θάλασσας του ρωσικού ναυάρχου Orlof ενάντια στους Τούρκους στο Cesme (Ιζμίρ) το 1770 .
Οι άλλες εικόνες είναι έργα ζωγραφικής πετρελαίου και χαράξεις σε χαλκό που αντιπροσωπεύουν διάφορες θαλάσσιες πάλεις ενάντια στους πειρατές που έπειτα (18ος - 19ος αιώνας) μόλυναν τα νησιά του Αιγαίου. Τα έργα ζωγραφικής που αντιπροσωπεύουν την πόλη της Χίου έχουν τεθεί επάνω από τις πύλες που οδηγούν στις αίθουσες β και δ: μια ακουαρέλα του G. Barry (1818) και μια ζωγραφιά που δημιουργήθηκαν το 1785.
Στους τοίχους του διαδρόμου μπορείτε να δείτε έξι έργα ζωγραφικής που αφορούν τη σφαγή της Χίου το 1822, έργα πετρελαίου (δύο από αυτά είναι αντίγραφα των πινάκων του Ε. Delacroix) και μία γνήσια λιθογραφία του Delacroix.

Αίθουσα B

Σε αυτήν την αίθουσα μπορείτε να δείτε τα πορτρέτα των μελών μερικών μεγάλων οικογενειών της Χίου, τα περισσότερα από τα οποία δημιουργήθηκαν όταν αυτά τα άτομα βρισκόταν εν ζωή.
Τα καλύτερα είναι εκείνα της Τζένης Σκιλίτση (1853), της Αλεξάνδρας Μαυροκορδάτου - Σκιλίτση (1872), του Αμβρόσιου Αργέντη (1861), τοτ Βιέρου Αργέντη (1861), της Τζούλιας Ράλλη-Αργέντη (1890), της Μαρίας Τζούλιας Αργέντη (1877) και του Παντελή Αργέντη (1879).
Στην ίδια αίθουσα υπάρχει μια εικόνα του Μάρκου Αργέντη, οι επιχαλκωμένες εικόνες των παιδιών του Αργέντη, καθώς επίσης και των μεταλλίων, των νομισμάτων και των προσωπικών περιουσιών της οικογένειας Αργέντη. Μεταξύ των νομισμάτων μπορείτε να βρείτε μερικά, που εμπνέονται από δόγες της Βενετίας, που επεξηγούν τους ναυτικούς ελιγμούς τους ενάντια στους πειρατές (1646 - 47), τα αρχιπελάγη (1694), την πάλη της θάλασσας στο Τσεσμέ (1770).
Σε μια άλλη προθήκη μπορείτε να δείτε μερικά προσωπικά στοιχεία: Ένα ξίφος των διπλωματικών σωμάτων του Αργέντη, δαντέλες από το Βέλγιο που χρησιμοποιήθηκαν να κάνουν χριστιανικά, τις μικρογραφίες των παιδιών στο πλαίσιο πορσελάνης και ένα ευαγγέλιο που καλύφθηκε από ελεφαντόδοντο.
'Aλλα εκθέματα είναι μικρογραφίες και δύο εικόνες από ελεφαντόδοντο που αντιπροσωπεύει τα μέλη της οικογένειας Αργέντη, μια εικόνα της Μαρίας Ιουλίας Αργέντη (1876), μια επιχαλκωμένη εικόνα του Μιχάλη Μαυροκορδάτου.

Αίθουσα C

Σε αυτήν την αίθουσα τα έργα ζωγραφικής επεξηγούν συνήθως ότι τα φορέματα  των Χιωτών  φορέθηκαν μεταξύ του 16ου και 20ού αιώνα, σε όλη την ποικιλία τους σχετικά με τον χρόνο και τον τόπο.
Οι περισσότεροι από αυτούς  χρωματίστηκαν από τους τουρίστες που επισκέφτηκαν την Χίο, ενώ οι οι πιο πρόσφατοι δημιουργήθηκαν μετά από τις πληροφορίες Αργέντη που μαζεύτηκαν από τους αγρότες και μεταφέρθηκαν στους ζωγράφους.
Σε τρεις προθήκες μπορείτε να θαυμάσετε τα πρότυπα πορσελάνης των φορεμάτων που διευκρινίζονται στα ανωτέρω έργα ζωγραφικής, που δημιουργούνται από το Δ. δικαστήριο στο Λονδίνο.

Αίθουσα D&E (τοπική λαϊκή τέχνη)

Η συλλογή λαογραφίας  Αργέντη περιλαμβάνει τέσσερα είδη στοιχείων: κεντητική, κλωστοϋφαντουργικά προϊόντα, φορέματα και ξυλογραφίες.
Η κεντητική είναι είτε μέρος των φορεμάτων των Χιωτών είτε της διακόσμησης των σπιτιών πίσω στην αρχή του 20ού αιώνα.
Τα κλωστοϋφαντουργικά προϊόντα που δημιουργούνται το 1936 είναι κυρίως κορδέλες που ήταν είτε στις  φούστες των γυναικών ως επένδυση είτε τέθηκαν στα σπίτια ως διακοσμήσεις.
Το παραδοσιακό Χιώτικο φόρεμα παρουσιάζεται σε μια μεγάλη ποικιλία και σας κάνει την κατάπληξη πώς ένα τέτοιο μικρό νησί μπορεί να παρουσιάσει τόσες πολλές παραλλαγές στα παραδοσιακά φορέματα.
Οι ξυλογραφίες της συλλογής έχουν ένα ποιμενικό θέμα. Όλες προέρχονται από τα βόρεια χωριά όπου η κύρια εργασία των ανθρώπων είναι αύξηση βοοειδών.

Για περισσότερες πληροφορίες επισκεφτείτε: www.koraeslibrary.gr